Nieuw en uniek: NAIKAN, de Japanse kunst van zelfreflectie
4 – 16 juli unieke retraite met Binod, een Nepalese monnik die speciaal voor ons uit Nepal komt. De retraite duurt twee weken, de eerste week Naikan en daaropvolgend yoga, paardentherapie en plantmedicijn.
Binod spreekt Engels maar we kunnen voor vertaling zorgen.
Je kunt je al aanmelden via BookYogaRetreats of rechstreeks via e-mail van onze website.
De Japanse kunst van zelfreflectie (English follows Dutch)
Naikan is het Japanse woord voor ‘naar binnen kijken’ of introspectie. Het is een gestructureerde methode van zelfreflectie en bewustwording die ons helpt met het begrijpen van ons zelf, onze relaties en ons menselijk bestaan. Naikan is in de jaren veertig in Japan ontwikkeld door Yoshimoto Ishin (1916-1988), een zakenman en Boeddhist. De praktijk is gebaseerd op het stellen van drie vragen over een persoon in iemands leven:
- Wat heb ik van deze persoon gekregen?
- Wat heb ik aan deze persoon teruggegeven?
- Welke problemen, zorgen, ongeluk heb ik deze persoon veroorzaakt?
Een verwante vierde vraag, “Welke problemen en moeilijkheden heeft deze persoon mij veroorzaakt?”, wordt met opzet genegeerd in Naikan. Naikan veronderstelt dat mensen van nature in staat zijn om antwoorden op deze vierde vraag te zien, en dat te veel focus op deze vraag verantwoordelijk is voor ongeluk in het dagelijks leven.
Naikan gebruikt onze relaties met anderen als de spiegel waarin mensen zichzelf kunnen zien. We staan stil bij wat we van anderen hebben gekregen, wat we hebben gegeven en welke problemen we hebben veroorzaakt.
Naikan helpt ons om te beseffen dat het leven een geschenk is en dat we ons potentieel dienen te gebruiken, het kan blokkades opheffen en vermindert stress. Je gaat jouw leven vanuit een ander perspectief zien en beleven.
De praktijk van zelfreflectie gaat vele eeuwen terug en is geworteld in de grote spirituele tradities van de wereld. Vroege aanhangers van dergelijke praktijken zijn onder meer de christelijke woestijnkluizenaars en Japanse samoerai. Meer hedendaagse voorstanders waren onder meer Albert Schweitzer, Ben Franklin en bisschop Fulton J. Sheen. Vooral Franklin had een nogal alomvattende en systematische benadering van zelfreflectie. Hij ontwikkelde een lijst van dertien deugden en elke dag evalueerde hij zijn gedrag met betrekking tot een bepaalde deugd. Dagelijkse zelfreflectie was een fundamenteel aspect van Franklins leven.
The Japanese art of self-reflection
Naikan is the Japanese word for ‘looking within’ or introspection. It is a structured method of self-reflection and awareness that helps us to understand ourselves, our relationships and our human existence. Naikan was developed in Japan in the 1940s by Yoshimoto Ishin (1916-1988), a businessman and Buddhist. The practice is based around asking oneself three questions about a person in one’s life:
- What did I receive from this person?
- What did I return to this person?
- What troubles, worries, unhappiness did I cause this person?
A related fourth question, “What troubles and difficulties has this person caused me?”, is purposely ignored in Naikan. Naikan presupposes that people are naturally able to see answers to this fourth question, and that too much focus on this question is responsible for unhappiness in day-to-day life.
Naikan uses our relationships with others as the mirror in which people can see themselves. We reflect on what we have received from others, what we have given, and what troubles we have caused.
Naikan helps us to realize that life is a gift and that we should use our potential, it can remove blockages and reduce stress. You will see and experience your life from a different perspective.
The practice of self-reflection goes back many centuries and is rooted in the world’s great spiritual traditions. Early adherents of such practices include the Christian desert hermits and Japanese samurai. More contemporary proponents included Albert Schweitzer, Ben Franklin, and Bishop Fulton J. Sheen. Franklin, in particular, had a rather comprehensive and systematic approach to self-reflection. He developed a list of thirteen virtues and each day he would evaluate his conduct relative to a particular virtue. Daily self-reflection was a fundamental aspect of Franklin’s life.